Een zeer, zeer, ZEER vermoeiende dag

Vanochtend vroeg opgestaan en ontbeten. We wilden naar Val Bavona. Aan het eind van dit dal is bij San Carlo een kabelbaan naar Robiei. Toen we daar aankwamen bleek het een knoert van een gondel waar tegelijk 120 mensen in kunnen. Om elf uur ging het langs de steile wand omhoog naar 2000 meter hoogte. Boven gingen we een wandeling maken, want er zijn daar een aantal stuwmeren aangelegd en er is een mooi uitzicht op de gletscher. Het pad ging steil omhoog dat was puffen en blazen. Op een gegeven moment stonden we zelfs op wat sneeuwveldjes. Toch nog steeds grappig zo midden in de zomer. Dan weer verder. Volgens het bord beneden was het een rond wandeling maar wij bleven maar stijgen en stijgen. Het wandelen was ook al meer kletteren geworden.Twee Zwitserse mensen die hetzelfde rondje als ons wilden maken vonden het ook al vreemd. Ergens klopt er hier iets niet. 

Wij gingen terug en ja hoor op een gegeven moment de rood met witte markering en borden achter op een grote steen die wij nooit hadden kunnen zien vanaf de andere kant. Gewoon voorbij gelopen en dus de verkeerde kant op.  Nou ja we dachten dat we nu weer goed zaten dus verder maar weer. Het pad werd echter steeds slechter en onbegaanbaar. Het was steil en er waren flink wat stukken weggezakt. Rob en ik waren blij met onze stokken. De bewegwijzering was nauwelijks meer te ontdekken. Zowel de Zwitserse mensen als wij begrepen er niets van. Toch maar omlaag. Het was niet zo prettig voor de knie, af en toe bij grote afstappen was hij aan het protesteren. Maar je moet door. Bijna beneden stonden mensen te kijken zo van waar komen die nou vandaan???
We waren goed versleten, dan merk je dat je geen 30 meer bent. Met de baan om half vier weer naar beneden dus toch zo een drie tot vier uur gelopen.

In het dal nog een authentiek dorpje Sonlerto bekeken. Er was een huisje uit 1497. We weten nu ongeveer hoe je zo een huis bouwt. Men nemen een supergroot rotsblok dat redelijk recht op staat. Dat is muur 1. Vervolgens metsel je daar allerhande grote stenen tegenaan. Dat worden de muren 2,3 en 4. Hier en daar een balk voor een raam of deur. Dan  plaats je grote dwarsbalken voor ondersteuning van het dak, dat met 2 cm dikke platte graniet stenen wordt dicht gelegd. Kind kan de was doen. Het doet mij denken aan het bouwen van een huisje met fröbel blokjes. Zien jullie het voor je?????

Doodmoe,( ik krijg nauwelijks de ene voor de andere been ) hebben we boodschappen gedaan, een lekker potje eten gemaakt, afgewassen en gedoucht. 

Morgen lassen we maar een rustdag in denken we.